Democratie op klompjes

Laatst had ik wat spullen voor de tuin nodig: tuinaarde, een nieuwe snoeischaar; van dat soort werk. Nu zit er aan de straat waar ons MLG-kantoor in Hattem staat, ook een soort tuincentrum. Toen ik een collega vertelde dat ik daar even heen moest, werd hij meteen enthousiast. Naar zo’n winkel ging hij ook graag; altijd leuk om even rond te lopen. En ik dacht: altijd leuk om een beetje gelijkgestemde collega’s te hebben.

Dus ging ik na het werk naar de winkel. Terwijl ik bij de snoeischaren stond te kijken, hoorde ik achter me klepperende klompjes de winkel binnenkomen. Het bleek een moeder met drie jongens op klompen te zijn. Ze waren in een lichte staat van opwinding want ze kwamen spullen uitzoeken voor de puppy die ze binnenkort zouden krijgen. De winkel heeft blijkbaar een concept waarbij je een welkomstpakket voor je puppy kunt komen vullen. Je mag een aantal dingen uitzoeken, van snoepjes tot een speeltje. Dus stonden de drie paar klompjes bij het rek met snoepjes en konden ze uit een paar zakjes kiezen. Natuurlijk wilde het ene joch een ander zakje dan het andere. De verkoopster was geduldig maar al snel greep moeder in: jullie moeten nu wel iets kiezen. Waarop de grootste van het stel een zakje aanwees en dat werd het. Bij de speeltjes herhaalde dit patroon zich. Onenigheid over wat het moest worden, totdat moeder zei dat als de jongens niet snel iets zouden kiezen, zij het zou doen. Dus wees de grootste een speeltje aan en knikten de anderen dat het goed was. En vrolijk klepperden de klompjes weer verder, naar het volgende cadeautje voor de puppy.

Ik had inmiddels mijn spullen bij elkaar en stond in de rij bij de kassa. Eerst dacht ik tevreden aan hoe de klompenmoeder de jongens had laten kiezen. Maar toen realiseerde ik me dat de grootste alles had bepaald. Zo’n welkomstpakket lijkt wel een gebiedsproces! Als je niet oppast, bepaalt degene met de grootste mond hoe het gaat. En dat is niet per se het beste voor iedereen. Ik weet dat er een methode is, deep democracy, die het standpunt van de minderheid gebruikt om het besluit van de meerderheid te verbeteren. In het geval van de jongens en de puppy zal het ook zonder deze methode vast wel goed komen, maar in mijn werk kan het wel nuttig zijn om er meer van te weten. Terwijl ik de winkel uit liep, besloot ik dat ik me eindelijk eens in de theorie van deep democracy moest gaan verdiepen. En ik bedacht me dat de collega die ook zo graag in dit soort winkels komt, een boek moet hebben over dit onderwerp. Dat mag ik vast wel mag lenen. Altijd nuttig om een beetje gelijkgestemde collega’s te hebben. En jongens op klompjes.