Een keuze voor een kikker

Yes, de kikkers in mijn tuin weten de vijver weer te vinden. Voor mij een moment waarbij ik echt het gevoel heb dat de lente is begonnen. Maar evengoed waren de kikkers er niet geweest als ik in 2017 de keuze had gemaakt om de vijver helemaal te verwijderen toen ik met mijn tuin aan de slag ben gegaan.

Echt veilig voor een kind is zo’n vijver natuurlijk niet, en met twee jonge kinderen is een groot grasveld waar je kunt spelen ook aantrekkelijk.
Het is mijn tuin, dus de keuze hoe ik die wil inrichten is aan mij. Dat is natuurlijk wel heel erg vanuit mij “de mens” geredeneerd. De waarde van mijn tuin wordt dan afgemeten aan het nut dat het mij dient. In veel tuinen zie je een overkapping om langer te kunnen genieten van het avondzonnetje. Er is vaak veel bestrating om zo een onderhoudsvriendelijke tuin te creëren. Er blijft dan weinig tot geen ruimte over voor de natuur. In zo’n tuin kan de kikker niet scharrelen naar voedsel of zich voortplanten.

Misschien vraag je je af of dat zo erg is. Die kikker kan toch prima in de sloot om de hoek een plekje zoeken. Of als het hem daar niet bevalt omdat er geen insect meer te vinden is hebben we toch natuurgebieden aangewezen waar hij zijn gang mag gaan.

Zo redenerend had ik wellicht een ervaring die voor mij van onschatbare waarde is misgelopen. Op de foto kun je zien hoe mijn dochter zich enorm verwondert over die kikker in onze tuin. Zo zie je maar dat we niet alles vooraf kunnen inschatten wat in de toekomst van waarde is. Het draait dan om ruimte te kunnen geven aan meer belangen dan alleen eigenbelangen. Mijn keuze om in 2017 het regenwater van mijn dak in de vijver en in de tuin te laten afstromen heeft ervoor gezorgd dat ik vandaag kan genieten van kinderen die zich kunnen verwonderen over al wat er leeft in het water.

Op grotere schaal zie je dit terug bij gebiedsontwikkelingen. Ik ben van mening dat naast de belangen van de mens ook de belangen van natuur en milieu in elke Gebiedsontwikkeling geïntegreerd moeten worden. Zo kom je tot mooie nieuwe landschappen met diverse waarden. Werkend vanuit de grondhouding dat de mens onderdeel is van het ecosysteem. Dan kun je in de leefomgeving van de mens ook condities realiseren waar de natuur goed gedijd. Dus niet alleen getoetst aan de wet natuurbescherming of onderzocht in een milieueffectrapportage en daarin het minimale doen. De tijd om via allerlei juridische geitenpadjes de mazen in de wet op te zoeken om zo de natuur te omzeilen is voorbij. Laten we 7 generaties vooruit denken in gebiedsontwikkelingen, en de behoeften van die generatie voorop zetten in de keuzes die we nu kunnen maken. Een van die behoeften is waarschijnlijk dat je je nog moet kunnen verwonderen over een kikker in je tuin of in het algemeen de biodiversiteit.

Christiaan