Koldskål met kammerjunkere

We zijn deze zomer weer eens in Denemarken op vakantie geweest. We komen daar graag. Er is niet zo veel spectaculairs te zien, maar wel veel ruimte, veel natuur, veel zee en veel stilte. En altijd wel ergens een leuk dorpje of stadje om een rondje te slenteren. Het klimaat past ook beter bij ons, dan dat van Zuid-Frankrijk. Kortom, een prima land voor ons.

Mijn man heeft er ooit stage gelopen en daar nog een tijd goede contacten aan overgehouden. Hij spreekt dan ook een redelijk mondje Deens. En hij heeft in die tijd kennisgemaakt met een aantal Deense gewoonten en gerechten. Niet iedere Nederlander zal bij ‘A38’ aan een melkproduct denken, maar wij kunnen deze dikke, karnemelkachtige zuiveldrank wel waarderen. Eén van onze favoriete Deense toetjes is ‘koldskål met kammerjunkere’. Het eerste woord spreek je uit als ‘kol-skol’; het is een zuivelproduct met vanille, citroen en suiker. En daar doen de Denen dan ‘Kammerjunkere’ in; kleine, dikke, knapperige koekjes. Wij voelen ons een beetje Deens als we dit eten. En een beetje trots omdat we weten dat dit zo hoort. Misschien zijn andere toeristen wel zo dom, bedacht ik me,  om een zak kammerjunkere te kopen voor bij de koffie of de thee. Maar, zo bedacht ik me daarna, waarom eigenlijk niet? Dat is ook zeker lekker. En waarom zou je koldskål niet kunnen drinken bij de lunch? Of over je ochtendgranen gieten? Waarom moet het eigenlijk zoals het hoort? Het kan ook anders, als dat beter uitkomt. Er is niets mis met iets anders uitproberen.

En dan lijkt een toetje op vakantie ineens op werk. Je kijkt in een gebied eerst hoe het er nu aan toe gaat en probeert dat te begrijpen – de koldskål met kammerjunkere, zoals het hoort. Maar als er een aanleiding is om dingen anders te gaan doen, zul je nieuwe manieren moeten vinden. Koldskål bij de lunch en kammerjunkere bij de koffie. Of nog anders als dat beter uitkomt. Waarom niet? Gewoon uitproberen, andere toepassingen zoeken en dan kom je (bijna) vanzelf bij een goed plan.

Zou het toeval zijn dat de Denen het woord ‘lækker’ niet alleen gebruiken voor iets lekkers maar ook voor iets wat mooi en goed is?

Yvonne