Vroeger maakt alles beter?

Ik rijd over kronkelende wegen tussen de oude bomen door. Op weg naar één van de vele mooie stukjes Nederland die er zijn. Ik hoor een buizerd, groet een boer en rijd rustig naar de familie waarmee ik heb afgesproken. Samen gaan we kijken hoe we het watersysteem en de beek kunnen verbeteren. We kijken naar kaarten van vroeger. Wat was hier toen? De beek lag anders, wie herinnert zich nog hoe dat was? We gaan samen buiten kijken. Verhalen van vroeger komen los. “Oma moest niks hebben van die grondjongens, daarom ligt ons perceeltje aan de beek lager dan de rest en is het nooit veel bemest, zie je die mooie planten?”.

We lopen verder. Ook de oude boerderij is nog helemaal uit oma’s tijd, dus niks geen moderne keuken of toilet. “Mooi hè, niks verprutst”.  Nadat ik kennis gemaakt heb met de buren nemen we afscheid. Ik toer met het raam wijd open over de kronkelende weg terug… wat heb ik toch “alderbastend mooi wark”. Ik kom op de vergeten plekken, ontmoet de mooiste mensen en mag getuige zijn van prachtige verhalen over vroeger.

Die sporen van vroeger. Ik vind het prachtig. De ene keer een oude boerderij, dan weer ontdekken we midden in een bos een historische meander, compleet met kade en oude eiken in gelid. Moeten we dan alles weer maken zoals het vroeger was? Sommige dingen zijn prachtig, maar het is ook fijn dat we inmiddels wél toilet hebben toch? Maar vroeger waren ze niet gek. De verhalen van vroeger helpen mij de mensen en een gebied écht te begrijpen. En in goed gesprek ontstaan oplossingen voor grote ruimtelijke opgaven ineens heel gemakkelijk. Samen plannen maken voor de toekomst wordt dan pas echt een feest. Tja: vroeger was misschien niet alles beter, maar de kennis van vroeger maakt je project wél beter!

Ynte